Σύμφωνα με το άρθρο 1439 του Αστικού Κώδικα εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση για χρονικό διάστημα περισσότερο από δύο χρόνια, ο κλονισμός του γάμου τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά το πρόσωπο του ενάγοντος (δηλαδή του προσώπου που αιτείται το διαζύγιο).
Η συμπλήρωση του χρόνου διάστασης (δηλαδή της διετίας) υπολογίζεται κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής (ημέρα της δίκης) και δεν εμποδίζεται από μικρές διακοπές που έγιναν ως προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων μεταξύ των συζύγων.
Με απλά λόγια η αγωγή μπορεί να κατατεθεί πριν την συμπλήρωση της διετίας αρκεί κατά την ημέρα της δίκης να έχει συμπληρωθεί διετία.
Η παραπάνω διαδικασία επικράτησε να χαρακτηρίζεται ως «αυτόματο διαζύγιο» ενώ στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει.
Η διαφορά είναι ότι στην αγωγή αρκεί μόνο η επίκληση ότι διασπάστηκε ο έγγαμος βίος για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο ετών, είτε ότι κατά τη συζήτηση της αγωγής θα έχει συμπληρωθεί το παραπάνω διάστημα.
Η άποψη του γραφείου μας είναι πως στις αγωγές «διετούς διάστασης» δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε λεπτομέρειες του έγγαμου βίου μας, δηλαδή κατηγορίες κατά του εναγόμενου, διότι αυτό αφενός μεν είναι δικονομικά και ουσιαστικά αδιάφορο, αφετέρου προκαλούμε μία άσκοπη αντιδικία.
Κώστας Φιλιππίδης